We hebben het gewoon gedaan.
Weer live gezongen met ons koor. Na een briljant idee van Elly en een paar mailtjes van Leo over en weer met het bestuur van voetbalvereniging Velsen, mogen we voorlopig iedere woensdagavond komen zingen en repeteren op de tribune.
En wat een feestje is dat. Natuurlijk is het wel vreemd. Dat zie je ook wel aan de gezichten op de foto’s die ik er maar niet bij gedaan heb 😊. Niet aanraken en niet even een knuffel maar hoi, hoe gaat het en heel fijn je weer te zien.
Na een hoop meet en afplakwerk heeft iedereen een plaats toegewezen gekregen. Ondanks dat we zo’n eind uit elkaar zitten hebben we een mooie klank waar de overburen, als ze het konden horen, niet ontevreden over kunnen zijn. Met een paar grasmaaiers als uitzicht, die af en toe gevolgd worden door de ogen tegenover mij (gelukkig was er geen voetbalwedstrijd) was dit een mooie nieuwe maar toch ook onzekere start van een nieuw seizoen. Na een heel vreemd en naar laatste half jaar zijn we er weer aan toe.
Het is zeker te merken dat we al een poosje niet samen gezongen hebben en de nummers zijn hier en daar een beetje weggezakt maar we gaan er weer flink tegenaan, ik hoop dat we gauw weer compleet zijn. Zolang we welkom zijn op de tribune en zolang het daar qua weersomstandigheden goed uit te houden is kunnen we hopelijk weer een paar nieuwe nummers aan ons repertoire toevoegen.
Ik ben een blij mens.
Groetjes Corrie.
